Zdrowie

Jak zostać ortopedą?

Ortopeda to lekarz zajmujący się diagnozowaniem oraz terapią schorzeń i urazów narządów ruchu, czyli szkieletu (z wyjątkiem kości czaszki), układu więzadłowo-stawowego oraz mięśni. Leczy więc pęknięcia i złamania kości, a także naderwane mięśnie czy ścięgna.

Tak jak w przypadku każdego lekarza, by zostać ortopedą, niezbędne jest wyższe wykształcenie medyczne. Studia medyczne trwają sześć lat. Uzyskanie dyplomu wyższej uczelni medycznej daje prawo do wykonywania zawodu lekarza. Jednak by zostać ortopedą, należy dodatkowo ukończyć specjalizację, w ramach której odbywają się zarówno zajęcia teoretyczne, jak i praktyki.

Dostęp do wykonywania zawodu lekarza specjalisty otwiera dyplom ukończenia wyższej uczelni medycznej na adekwatnym do wybranej specjalności kierunku. W przypadku studiów medycznych kształcenie trwa aż 6 lat, o rok dłużej niż na większości kierunków humanistycznych, technicznych, czy przyrodniczych. Prawo wykonywania zawodu, uprawniające do podjęcia praktyki zawodowej otrzymuje się jednak dopiero po ukończeniu tak zwanej specjalizacji (sytuacja podobna jak w przypadku aplikatury prawniczej), która obejmuje praktyki i zajęcia teoretyczne. Po spełnieniu tych dwóch wymogów absolwent otrzymuje tytuł dyplomowanego lekarza w danej specjalności. Może kontynuować także naukę w ramach specjalizacji II stopnia, lub pozostać w murach uczelni, zdobywając kolejne stopnie naukowe. Osoba zainteresowana pracą w charakterze lekarza musi odznaczać się także określonymi predyspozycjami i cechami personalnymi, takimi jak; odpowiedzialność, cierpliwość, nastawienie na najwyższe dobro pacjenta, etc.

W Polsce specjalizacja lekarska z ortopedii i traumatologii może być rozpoczęta po odbyciu podyplomowego stażu lekarskiego. Po ukończeniu specjalizacji absolwent otrzymuje tytuł lekarza dyplomowanego w specjalności ortopedia.

Zarobki lekarza w zależności od podjętej specjalności przekraczają zazwyczaj średnią krajową. Sytuacja ta przekłada się także na zarobki lekarza ortopedy.

Średnie zarobki ortopedy wynoszą około 4600 zł brutto miesięcznie. W tym przypadku wynagrodzenie zależne jest od miejsca pracy – najwięcej zarobią ortopedzi pracujący w małych miejscowościach dla placówek zatrudniających do 50 osób (ok. 6800 zł brutto miesięcznie). Najmniej zarabiają lekarze pracujący dla dużych szpitali państwowych. Prywatna praktyka jest dobrym pomysłem na uzupełnienie domowego budżetu.

Dodatkowo lekarze ortopedzi mogą liczyć na pokrycie przez pracodawcę kosztów dojazdu do pacjenta (paliwo, koszty taksówek). Cześć placówek (głównie prywatnych) oferuje swoim pracownikom karnety na zajęcia sportowe.

Szukasz skutecznej rehabilitacji?

Profesjonalna rehabilitacja w Toruniu w Centrum rehabilitacji Navita.

Rynek medyczny w Polsce

Telemedycyna z jednej strony jest wyzwaniem dla branży medycznej, ponieważ wymaga inwestycji w nowoczesne oprogramowanie i narzędzia, zmiany organizacji pracy, szkoleń pracowników itd. Z drugiej strony stanowi ogromną szansę na zwiększenie dostępności usług medycznych, zmniejszenie kosztów obsługi pacjenta i przyciągnięcie nowej grupy docelowej — cyfrowych pacjentów. 

Teleporady w polskim wydaniu przypominają obecnie bardziej próbę skopiowania tradycyjnej wizyty w gabinecie lekarskim, niż faktyczny przełom w cyfryzacji służby zdrowia. Niemniej już w takiej formie cieszą się one dużym zainteresowaniem ze strony pacjentów. W 2021 roku 62% Polaków, zamiast udać się do przychodni wybrało konsultację lekarską przez telefon. 

Docelowo telemedycyna (Digital Health) powinna oferować nowe formy opieki medycznej będące efektem synergii medycyny, technologii i telekomunikacji. Mowa nie tylko o telekonsultacjach lekarskich, ale również zdalnym monitoringu zdrowia, diagnostyce, rehabilitacji, a nawet zabiegach chirurgicznych. Technologie wspierające rozwój telemedycyny to m.in.:

  • Oprogramowanie specjalistyczne usprawniające komunikację na linii pacjent — lekarz,  prowadzące rejestr konsultacji,  systemy wspomagające diagnostykę radiologiczną i obrazową, analizujące dane historyczne i ułatwiające stawianie diagnozy, systemy do przetwarzania i wymiany informacji pomiędzy oddziałami i placówkami partnerskim, rejestry EDM i wiele innych. 
  • Aplikacje dla pacjentów jak portale internetowe z indywidualnymi kontami pacjentów umożliwiające umawianie wizyt, przedłużanie recept, planowanie badań, zarządzanie kalendarzem szczepień itp., aplikacje monitorujące stan zdrowia osób przewlekle chorych (np. cukrzyków), służące do przechowywania dokumentacji medycznej, wyboru ubezpieczenia medycznego, czy zakupu leków i realizacji recept itp.
  • Urządzenia typu Smart Health - zarówno profesjonalne rejestratory medyczne (jak holtery EKG czy zdalne KTG), które pozwalają zmniejszyć ilość hospitalizacji, jak i prostsza elektronika monitorująca stan zdrowia o charakterze profilaktycznym i mająca na celu zwiększenie zaangażowania pacjentów.

Rynek telemedycyny ma ogromny potencjał. Aby go w pełni wykorzystać, niezbędne jest wdrożenie nowych technologii oraz zadbanie o ich integrację z użytkownikami (pacjentami i lekarzami). Wymaga to od firm spojrzenia na pacjenta w sposób holistyczny i zmapowania jego całej podróży przez system ochrony zdrowia, począwszy od momentu, w którym zaczyna poszukiwać informacji w Internecie, poprzez spotkanie z lekarzem i diagnostykę, aż po realizację recepty w aptece i konsultacje kontrolne. 

Powszechny dostęp do internetu sprawia, że wiele procesów przenosi się do świata cyfrowego. Coraz więcej Polaków wykorzystuje sieć do celów związanych ze zdrowiem. Cyfrowi pacjenci podchodzą do usług medycznych tak samo jak do wszystkich innych usług. Ich podróż (Patient Journey) często zaczyna się właśnie w sieci i to tam po raz pierwszy mają kontakt z konkretnymi placówkami medycznymi.

Aby przyciągnąć takie osoby, trzeba dotrzeć do nich w miejscach, w których są już obecni. Oznacza to konieczność zbadania ścieżek pacjentów (Patient Journey), identyfikacji ich problemów, zmapowania wszystkich punktów styku z placówką medyczną i wreszcie stworzenia strategii skoncentrowanej na doświadczeniach pacjentów.

Aby wyjść naprzeciw oczekiwaniom cyfrowych pacjentów, branża medyczna musi zatem zacząć korzystać z tych samych metod i narzędzi, których już od dawna używa się w e-commerce jak np.: 

  • narzędzia do marketing automation wspierające targetowanie,
  • portale internetowe dla różnych grup docelowych (pacjentów, partnerów),
  • aplikacje i platformy e-commerce do zakupu leków, akcesoriów medycznych, czy badań diagnostycznych,
  • prowadzenie komunikacji wielokanałowej,
  • testowanie nowych form generowania leadów jak webinary, newslettery, landing pages itp.,
  • narzędzia do badania satysfakcji pacjentów.

Branża medyczna okazuje się mocno zróżnicowana pod względem zapotrzebowania na pracowników, wymagań i perspektyw oferowanych zarówno na początkowych, jak i późniejszych etapach kariery.

Największe szanse na pracę ma w Polsce pielęgniarka. Nie powoduje to jednak masowego garnięcia się do tego zawodu, mimo iż perspektywy zatrudnienia nie spadną na pewno przez przynajmniej kilka lat. W sektorze szykują się ustawowe podwyżki – nawet do kwoty 5250 zł brutto, ale dotyczyć będą one jedynie pielęgniarek z dyplomem magistra w pielęgniarstwie lub położnictwie oraz specjalizacją ( to dopiero od 2021 roku).

O ile w aptekach nie ma zbyt dużego zapotrzebowania na pracowników i nic nie wskazuje na to, by mogło się to zmienić, o tyle farmaceutów szukają koncerny farmaceutyczne. Nie zawsze jest to praca badawcza. Często farmaceuci obejmują stanowiska specjalisty w dziale rozwoju czy innowacji, product managera. Coraz częściej, oczekuje się od nich wykształcenia na poziomie doktoratu. Osoba posiadająca taki poziom wykształcenia może też zarobić znacznie więcej, nawet powyżej 10 000 zł.

Kierunki, które jeszcze kilka lat temu kończyły się bezrobociem, dziś dają perspektywy. Osób, które ukończyły kierunki związane z biologią, chemią, biotechnologią, mikrobiologią, genetyką, biologią molekularną, poszukują wielkie zagraniczne koncerny i mniejsze rodzime startupy.

Ofert pracy przybywa, bo biotechnologia rozwija się w błyskawicznym tempie. Nie zawsze jednak są to oferty skoncentrowane na pracy laboratoryjnej bądź technicznej – znacznie częściej firmy poszukują sprzedawców B2B (np. oferujących analizy molekularne dedykowane rolnictwu, branży kosmetycznej czy weterynaryjnej), osób odpowiedzialnych za obsługę klienta czy prowadzenie projektów. Na takich stanowiskach niezbędna jest nie tylko wiedza merytoryczna, ale również umiejętności budowania kontaktu i utrzymywania relacji z klientami. I oczywiście chęć do tego, by zamiast pracą przy szalkach zająć się sprzedażą.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *